SVAAA

• 21 mrt. 2024 12:00:00

Valenciareis: dagboek (dag 2)!

Valenciareis: dagboek (dag 1)!

Woensdag 7 februari

Dit keer ging de wekker gelukkig iets later dan gisteren, 9 uur om precies te zijn. De gordijntjes bij het bed en de luiken voor de ramen gaven geen duidelijkheid hoe laat het nou precies was, of nou ja, het voelde als vroeg. Ik was blij dat mijn laatste drankje gisteravond een colaatje was, sjonge ik moest echt even wakker worden… Een frisse douche en wat buitenlucht deden me goed en het was tijd om even te kijken wat de kwaliteit van het ontbijt was. Lekker geroosterd broodje met een gekookt ei, wat muesli, fruit en zoete broodjes. Maar het belangrijkste, koffie! Onze eerste activiteit stond klaar om te beginnen, en na de uitleg van Anne om 11 uur gingen alle deelnemers van start met de crazy-44. En met de felblauwe lucht was dit nu al een geslaagde dag. Verschillende foto’s en filmpjes kwamen gelijk al binnen en een aantal ook echt wel lachwekkend. Anne, Roel en ik besloten lekker op ons gemakje een rondje door de stad te lopen. En elk steegje en straatje of pleintje is weer zo mooi en bijzonder gedetailleerd. Genieten geblazen dus! Even later kwamen we aan bij de Mercat Central, een super grote markthal waar ze van alles, vers, verkopen! Vlees, vis, broodjes, fruit, noem het maar op. Dat was ook waar we het eerste groepje tegen kwamen, Jop en Nikki schrokken behoorlijk toen wij even om het hoekje kwamen springen. Zij hadden al gelijk een cadeautje klaar voor Anne, die maandag jarig was geweest. En hoppa, voor hun ook 25 punten er bij in het spel! Zo waren ook andere groepjes hard bezig met de opdrachten, mijn telefoon bleef maar afgaan van de binnenkomende appjes.

We besloten met z’n drieën een stukje verder te lopen, Anne had een lekker koffietentje gevonden naast een mooi pleintje. En of we daar even hebben genoten zeg. Volle zon op je giechel, ijskoude beker koffie, fluitende vogeltjes en af en toe een sirene of boze automobilist. Helaas was dit van korte duur, om 14.30 hadden we weer afgesproken bij het hostel om ons klaar te gaan maken voor de volgende activiteit: lasergamen. Helaas geen bedrijfsbezoek, maar wel een leuke groepsactiviteit. Ongeveer een uurtje met het OV naar een soort outlet/winkelcentrum achtig iets. De metro zat echt bom en bom vol, en met wat warmte was het daar al snel benauwd. Vervolgens de bus in, zonder airco, naja arco want de raampjes konden half open. En je kon wel duidelijk zien dat we niet meer in het centrum van Valencia waren… maargoed, we wisten niet wat we konden verwachten dus vol hoop gingen we richting de locatie. Iets wat te vroeg aanwezig waardoor we nog even wat energie konden opdoen bij de Burger King, of twee zonnebrillen kopen hé Amy en Kyra :) Het was tijd om te gaan lasergamen na een korte en ietwat onduidelijke uitleg. En met 26 man in de eigenlijk te kleine arena was het heel erg leuk, maar je werd om de seconde weer uit een andere hoek afgeknald… Na 20 minuten was de eerste ronde voorbij, waar team blauw toch wel met een ruime winst er vandoor ging. Tijd voor een pauze en een drankje. Sommigen vonden het wel genoeg zo en deden niet mee met de tweede ronde. Voor hun jammer, voor ons (degenen die meededen aan de tweede ronde) beter want de arena was daardoor minder vol. Ik zat weer in team rood, samen met acht anderen, tegen team blauw, bestaande uit tien man. En als een soort John Wick/James Bond ging ik door die arena heen om er voor te zorgen dat team rood als underdog zou winnen. Wat ook lukte! Wel was ik van top tot teen bezweet…

Toen moesten we weer terug, en na een oneindig lang durende busreis kwamen we eindelijk bij een metrostation, waar we vier haltes verder aankwamen bij ons hostel. Even opfrissen en klein beetje uitrusten. Maar er was al weer gereserveerd bij een restaurant dus weer tijd om te gaan. Sommigen aten een lekkere pan paella, een lekker broodje of een stuk vis of vlees. Maar Tim en Jop hadden wel echt het beste gerecht van allemaal: een super duur stuk vlees, met chocoladesaus en knettersuiker er over heen. Laten we zeggen dat het een eenmalige, maar bijzondere ervaring was. Na het avondeten gingen velen weer de stad in. Een groepje meiden had eerst nog geprobeerd om wat geld te verdienen in het casino, tevergeefs want uiteindelijk was het verlies toch wel een beetje groot… Ik vond het genoeg geweest voor deze dag, ik bleef nuchter dus de vermoeidheid was onvermijdbaar voor mij. Maar zo’n beetje iedereen ging nog de stad in, wat nogal gezellig was geworden voor een aantal. Ik wilde mijn bed in kruipen toen ik een bekend nummer hoorde in de straat, namelijk Brabant van Guus Meeuwis. Dus ik kijken en ik zie een groepje sjaarzen lopen, met Benji die overduidelijk teveel had gezopen… En bij het ontbijt de volgende dag hoorde ik dat er contact was gelegd met een groep Belgen, die het tot in de late uurtjes goed konden vinden met ons, Amsterdammers. Noortje kon ook vol trots vertellen dat ze het laatste uur alleen maar Vlaams had gepraat, nadat de Belgen haar het compliment hadden gegeven dat ze een goed accent had. Maarja, hoeveel drankjes Noortje op dit moment op had weet niemand….

Auteur: Luco van der Kaaij